Galacjan 1: 1-9

[Iskierka]

Ja uważam, że Pismo Święte powinno być autorytetem do celów osobistych. Aby na jego podstawie dokonywać przeobrażenia swojej własnej osobowości. Pamiętam taką relację z biblii, gdy ktoś zapytał Jezusa: "nauczycielu, kto jest moim bliźnim?". Pamiętam, jak niektórzy (głoszący ewangelię) kiedyś wyjaśniali mi, że we wszystkich ludziach trzeba dopatrywać się potencjalnego bliźniego. I że nie można z góry przekreślać ludzi np z innych kręgów religijnych. Jak dobrze, że nie dałem sobie takich słów zakodować w głowie..

Pismo Święte jest autorytetem, a przynajmniej powinno być dla nas ze względu na to, że jest Bożym Słowem. Ale nie jest tylko dla nas "Poradnikiem dobrego wychowania" abyśmy mieli poprawne relacje z bliźnimi.

Temat, który poruszyłam, dotyczy wyjaśnienia, w jakiej sytuacji zastosować powyższy werset z Galatów o "innej ewangelii". Pytania jakie zadałam nie są w celu "czepiania się" ale wyjaśnienia, ponieważ jak widzę różnie ten werset i w różnych sytuacjach jest stosowany.
Dla przykładu - Rzym 14 rozdział. Wspomina o ludziach "słabych w wierze", o "jedzeniu pokarmów", o tym,że ktoś robi różnicę "między dniem a dniem", o "zachowaniu swojego przekonania w sprawie jedzenia".
Niektórzy wykorzystują ten rozdział, a szczególnie pierwszy werset, na potwierdzenie, żeby nie osądzać drugiego, który ma inne poglądy. Ale w tym rozdziale wogóle nie chodzi o poglądy doktrynalne czyli że, każdy ma "swoją ewangelię jedynie słuszną". Możemy się więc zagalopować żonglując wersetami i tym samym trochę zniekształcić przesłanie tego, co w danym wersecie czy kontekście powiedziano.

[Ann78]

W kontekście pytań Iskierki oraz biorąc pod uwagę dzisiejsze Święto Bożego Narodzenia, pragnę przypomnieć kilka słów z Biblii, z pozdrowieniami i życzeniami radości w sercach dla Wszystkich!

Chwała i dzięki Panu Jezusowi!

"13) Wtedy Izajasz rzekł: Słuchajcie, domu Dawidowy! Czy mało wam tego, że nużycie ludzi, to jeszcze mojego Boga nużycie? (14) Dlatego sam Pan da wam znak: Oto panna pocznie i porodzi syna, i nazwie go imieniem Immanuel. (15) Mlekiem zsiadłym i miodem żywić się będzie do czasu, gdy nauczy się odrzucać złe, a wybierać dobre." Iz. 7

"(20) I gdy nad tym rozmyślał, oto ukazał mu się we śnie anioł Pański i rzekł: Józefie, synu Dawidowy, nie lękaj się przyjąć Marii, żony swej, albowiem to, co się w niej poczęło, jest z Ducha Świętego. (21) A urodzi syna i nadasz mu imię Jezus; albowiem On zbawi lud swój od grzechów jego. (22) A to wszystko się stało, aby się spełniło słowo Pańskie, wypowiedziane przez proroka: (23) Oto panna pocznie i porodzi syna, i nadadzą mu imię Immanuel, co się wykłada: Bóg z nami." Mat. 1

"(1) Na początku było Słowo, a Słowo było u Boga, a Bogiem było Słowo. (2) Ono było na początku u Boga. (3) Wszystko przez nie powstało, a bez niego nic nie powstało, co powstało. (4) W nim było życie, a życie było światłością ludzi. (5) A światłość świeci w ciemności, lecz ciemność jej nie przemogła. (...) (9) Prawdziwa światłość, która oświeca każdego człowieka, przyszła na świat. (10) Na świecie był i świat przezeń powstał, lecz świat go nie poznał. (11) Do swej własności przyszedł, ale swoi go nie przyjęli. (12) Tym zaś, którzy go przyjęli, dał prawo stać się dziećmi Bożymi, tym, którzy wierzą w imię jego, (13) którzy narodzili się nie z krwi ani z cielesnej woli, ani z woli mężczyzny, lecz z Boga. (14) A Słowo ciałem się stało i zamieszkało wśród nas, i ujrzeliśmy chwałę jego, chwałę, jaką ma jedyny Syn od Ojca, pełne łaski i prawdy. (15) Jan świadczył o nim i głośno wołał: Ten to był, o którym powiedziałem: Ten, który za mną idzie, był przede mną, bo pierwej był niż ja. (16) A z jego pełni myśmy wszyscy wzięli, i to łaskę za łaską. (17) Zakon bowiem został nadany przez Mojżesza, łaska zaś i prawda stała się przez Jezusa Chrystusa. (18) Boga nikt nigdy nie widział, lecz jednorodzony Bóg, który jest na łonie Ojca, objawił go." J. 1